„Ja tylko po sos sojowy” to chińskie wyrażenie, które oznacza osobę postronną, nie zaangażowana w daną sprawę. I tak też postrzegałem siebie przemierzając Chiny. Zamierzałem po prostu podróżować, robić zdjęcia i starać się pozostać niezauważonym. Chciałem, by moje zdjęcia wyglądały naturalnie, a ludzie uwiecznieni na nich nie wiedzieli, iż byli fotografowani. Może brzmi to trochę niegrzecznie, ale esencją fotografii ulicznej jest dla mnie uchwycenie ulotnej chwili bez powtarzania ujęcia. Moje zdjęcia są próbą ukazania kawałka Chin oraz tego czego może oczekiwać osoba odwiedzająca ten fascynujący kraj.
Tomasz Panasiak, rodowity warszawiak z Kanady. W dzień nauczyciel angielskiego, po pracy pasjonat fotografii i podróżowania. Zdjęcia pochodzą z 11-miesięcznego pobytu w Chinach, gdzie pracował jako nauczyciel angielskiego, udało mu się przeżyć zimę bez ogrzewania i nauczył się jeść pałeczkami. Przez ten czas poznał życie w Chinach i uwiecznił je na zdjęciach, które zdecydowanie różnią się od tych z popularnych czasopism podróżniczych.