Kiedy w 2009 roku pierwszy raz pojechałem do Gruzji i Armenii nie przypuszczałem, że kiedykolwiek tam jeszcze wrócę… Co więcej – nie sądziłem, że będę tam wracał każdego roku, po kilka razy – wiosną, latem, jesienią. Włóczył się na różne sposoby – konno, pieszo, samochodem 4×4, rowerem, autostopem – wszystko jedno, byle tylko być w ruchu, włóczyć się, podglądać, obserwować, odkrywać… Najbardziej lubię wędrować konno po bezdrożach, z dala od tłumów turystów. Albo włóczyć się bocznymi drogami – dziurawymi, niewygodnymi, bez pośpiechu. W ten sposób można poznawać prawdziwy kraj, prawdziwych mieszkańców, prawdziwe życie…
W trakcie moich wędrówek po Gruzji i Armenii uzbierało się sporo zdjęć, przygód i obserwacji – w sumie, to ciągle nie wiem, czy wole Gruzję, czy Armenię…
o autorze:
Jacek Jasiński – rocznik ’73, z wykształcenia architekt i archeolog, z zamiłowania koniarz i podróżnik. Od lat, czasem samotnie a czasem z żoną i dzieciakami, włóczy się bocznymi drogami wielu krajów Europy i Azji. Hoduje konie konie rasy kabardyńskiej, którym poświęca każdą wolna chwilę między podróżami.
więcej na : www.nomadiclife.eu