Ostatnie 16 miesięcy mojego życia spędziłam w najbiedniejszej dzielnicy Manili – stolicy Filipin. Wyjechałam na misję z Domami Serca, aby dzielić los najuboższych – mieszkając w jednym z domów w dzielnicy, spędzając czas z mieszkańcami, jedząc z nimi obiady, opiekując się ich dziećmi i odwiedzając wraz z nimi tamtejsze szpitale i więzienia. I odkryłam piękno tego narodu i piękno tego kraju. Ono jest obecne nie tylko w pocztówkowych krajobrazach, ale i w tych częściach kraju, gdzie turyści nigdy się nie zapuszczają. Zobaczyłam tę część Filipin, której wszyscy się boją i wolą omijać szerokim łukiem. Dzięki temu poznałam jacy Filipińczycy są naprawdę!
Zapraszam na prelekcję! 🙂