We wschodniej części Afryki, na obrzeżach stolicy Nairobi, przy z lekksza tylko udeptanej drodze leży Tone la maji ( z suahili kropla wody)- dom dziecka, dla dzieci wyciągniętych z ulicy. To był również mój dom, w którym przez 3 miesiące byłem przede wszystkim dla dzieci- śmiałem się z nimi i płakałem, grałem w piłkę nożną i szukałem węży w zaroślach. Tone la maji było także miejscem wypadowym do odkrycia różnych oblicz tego samego afrykańskiego kraju- od biznesowego high town w Nairobi, po slumsy w dzielnicy Kibera. Od największego na świecie jeziora Wiktorii, przez rezerwat Masai Mara, który jest przedłużeniem słynnego Serengeti, aż do położonej na wschodnim wybrzeżu Mombasy, gdzie wciąż słyszany jest język arabski, a słone wody oceanu indyjskiego liżą wysokie mury Fortu Jezus zbudowanego jeszcze za czasów kolonizacji portugalskiej. Wiele twarzy, wiele historii. Świat, w którym wszystko jest takie same, a jednak zupełnie inne.
Zapraszam na spotkanie 🙂
Piotrek Kieś
———
wstęp wolny