W połowie sierpnia 2014 roku wyszedłem z domu, aby pójść po rozum do głowy oraz odnaleźć wiarę w ludzi i samego siebie. Wędrowałem samotnie przez 70 dni, pokonując jakieś 2500 kilometrów, zdzierając dwie pary butów i na nowo odkrywając Europę. Europę inną niż to, co się zazwyczaj o niej słyszy: gościnną, przyjazną dla wędrowca, zróżnicowaną, piękną i autentyczną. Mój szlak wiódł przez zapyziałe wioski i niewielkie miasteczka, przez niziny Brandenburgii, wzgórza Turyngii i Hesji, doliny Renu, Mozeli, Marny, Saony i Rodanu, przez masyw Pilat i wyżyny Prowansji.
I o tej starej, dobrej Europie, którą można jeszcze zobaczyć z dala od turystycznych szlaków, będę chciał Wam opowiedzieć w starym dobrym stylu gawędy podróżniczej, a nie pokazu slajdów.
Michał Kómoch określa się trzema słowami: bibliofil, szermierz i powsinoga. Piesze wycieczki uwielbia, odkąd sięga pamięcią. Za rowerem nie przepada, samochód to dla niego zło konieczne, a do łapania autostopu nie ma cierpliwości — woli wygodne buty, kij oraz plecak.
Strona www: michalkomoch.pl
Fanpage: facebook.com/trampwkapeluszu
Zapraszamy!